“Norwegian Wood” Wodka Tonic

Wodka tonic met boek

September 2013. Kippenvel bij de Kinkaku-ji, het gouden paviljoen van Kyoto. Peperige bouillon, die in mijn gezicht spettert tijdens het opslurpen van een grote kom rijstnoedels. De zon zien opkomen over de grootste begraafplaats van het land. Drie weken lang reisde ik door Japan en verwonderde ik me over zo’n beetje alles: de eindeloze rij met bordjes sushi die voorbij kwam op een conveyor belt, de monniken die ons om 6 uur ’s ochtends wakker zongen op Mount Koya en de toiletten met hun hoeveelheid onbegrijpelijke symbolen en knoppen. En zoals ik bij elke reis die ik ooit gemaakt heb direct het boek herinner dat ik er las, zo denk ik bij deze drie weken in Japan direct aan één man: Haruki Murakami, één van de grootste Japanse schrijvers van dit moment.

“I once had a girl
Or should I say
She once had me”

Norwegian Wood, één van Murakami’s bekendste boeken, vertelt het verhaal van Toru, die terugkijkt op zijn studentenjaren in het Tokio. Als Toru zeventien is, leert hij dat leven en dood niet twee tegenovergestelden zijn, maar dat de dood “ons tijdens het leven voortdurend omgeeft”. Zijn beste vriend Kizuki pleegt zelfmoord en jaren later loopt Toru diens vriendin, Naoko, tegen het lijf. In elkaars gedeelde geschiedenis vinden ze elkaar en klampen ze zich aan elkaar vast. Na een nacht die rechtstreeks uit het lied van de Beatles lijkt te komen, stort Naoko in en vertrekt ze naar een instituut om te herstellen. Toru blijft achter en ontmoet in het woelige Tokio van de jaren zestig de vrijgevochten Midori. Het is net middag geworden als ze met elkaar een wodka-tonic drinken in een bar. Ze drinken er nog één, en nog één, en nog één. 

“Do you drink in the afternoon a lot?”
“Sometimes,” she said, rattling the ice in her glass. “Sometimes, when the world gets too hard to live in, I come here for a vodka and tonic.”
“Does the world get hard to live in?”
“Sometimes,” said Midori. “I’ve got my own special little problems.”
“Like what?”
“Like family, like boyfriends, like irregular periods. Stuff.”
“So have another drink.”
“I will.”

Net als Toru, de hoofdpersoon in Murakami’s Norwegian Wood, liep ik dagenlang door Tokio, zij het in een wat gelukkiger staat en zonder de behoefte aan een cocktail in de middag. Maar soms, waar ook ter wereld, hebben we  de door Midori genoemde “special little problems” en, nou ja, eentje dan, toe maar. Kanpai!

 

1 glas wodka tonic

Wodka & tonic

Hoe beter de kwaliteit van je ingrediënten, hoe lekkerder je cocktail wordt. Als het om tonic water gaat, zweer ik bij Fever Tree Indian Tonic Water of Fever Tree Elderflower Tonic (en zéker niet de goedkope tonic uit de supermarkt, hier wordt suiker aan toegevoegd). Wat betreft wodka is de keuze reuze… Wist je dat er ook in Nederland wodka’s gemaakt worden? Bijvoorbeeld Zuidam en Ketel One zijn het proberen waard!

Ingrediënten:

  • wodka
  • een flesje tonic water
  • een limoen
  • handvol ijsblokjes
  1. Pak een mooi glas en vul het met een handje ijsblokjes.
  2. Schenk een laagje wodka in het glas. Smaken verschillen: hoe meer wodka, hoe sterker de smaak. Erachter komen wat jij de lekkerste verhouding vindt, is een kwestie van proberen. Begin met een klein laagje wodka; je cocktail sterker maken kan altijd nog.
  3. Vul het glas met tonic water (reken ongeveer een half flesje per glas).
  4. Roer het even.
  5. Snij een limoen in partjes en leg in een partje in je glas.

Gerelateerde berichten

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *